Hierbij wordt het riet op latten gebonden en moet er vanwege de toegepaste techniek een spouw bestaan tussen het riet en de onderconstructie. Deze spouw is nodig om met het binddraad, met het benodigde gereedschap, om de lat te kunnen binden. Het rietpakket doet hier in de praktijk niet mee als isolerend pakket.
Dit type dak is moeilijker tochtdicht te krijgen, als er niet op een isolatiepaneel wordt gewerkt.
Er is geen “harde” scheiding tussen binnen en buiten. Bij brand in het rietpakket kan het vuur zich in enkele minuten door het rietpakket heen dringen (omdat er lucht, en dus zuurstof, door het riet aangezogen kan worden uit de ruimte eronder). Dit vuur is door de brandweer zeer moeilijk te blussen.
Duidelijk zijn hier de gordingen, rietlatten, de sprei- en rietlaag te zien.
Het “open” karakter van het rieten dak is ook van de binnenkant waar te nemen. Omdat de traditionele open constructie relatief brandgevaarlijk is, minder comfort (tocht) en stof met zich mee brengt, gaat de voorkeur van rietdekkers en opdrachtgevers in toenemende mate uit naar het aanbrengen van een gesloten constructie (schroefdak).
Indien een hogere isolatiewaarde verlangd wordt kan het traditionele dak voorzien worden van aanvullende isolatie in de vorm van een onderliggend sandwich-paneel met verhoogde tengel of er kan naderhand van binnenuit worden geïsoleerd.
Indien van binnen uit wordt geïsoleerd moet er altijd een tochtdichte dampremmende laag aan de binnenzijde worden voorzien, omdat anders grote gevaren bestaan voor inwendige condensatie en daardoor het vergaan van het rietpakket.
